Poznaj Owczarka Belgijskiego

Historia rasy

W Belgii psy pasterskie występowały bardzo licznie i w wielu odmianach. Podstawy wzorca rasy zostały opracowane pod koniec XIX w. przez prof. Adolpha Reula ze szkoły weterynaryjnej w Cureghem. Ze względu na dużą różnorodność, zdecydował on, że  w obrębie tej samej rasy umieszczone zostaną psy kilu odmian. Pierwszy wzorzec rasy został opublikowany przez klub owczarka belgijskiego w 1892roku. Rasę uznano oficjalnie w 1893 roku. W tym czasie zainicjowano proces selekcjonowania (z 8 uznawanych wówczas standardów) 4 głównych linii hodowlanych uzyskując jeden podstawowy typ o 4 maściach i rodzajach szaty.

Obecnie uznawane są za odrębne rasy lub odmiany owczarka belgijskiego, w zależności od narodowego klubu danego kraju. Są to:

• – groenendael (zwany również owczarkiem belgijskim albo belgijskim psem pasterskim, odmiana długowłosa czarna),
• – tervueren (owczarek długowłosy, odmiana długowłosa płowa i szara),
• – laekenois (owczarek szorstkowłosy, odmiana szorstkowłosa płowa),
• – malinois (odmiana krótkowłosa płowa).

W Międzynarodowej Federacji Kynologicznej (FCI) owczarek belgijski jest zarejestrowany jako jedna rasa o numerze wzorca 15, podzielona na cztery odmiany.

Wygląd i charakter

To pies o harmonijnych proporcjach, łączy w sobie elegancję i siłę. Grzbiet jest zwarty i krótki, lędźwie mocne, klatka piersiowa niezbyt szeroka – za to głęboka. Czaszka średniej długości, z umiarkowanie zaznaczonym przełomem nosowo-czołowym, nos jest czarny. Oczy są średniej wielkości, lekko skośne, o migdałowym kształcie i brązowym kolorze. Raczej niewielkie uszy, wyraźnie trójkątne, noszone prosto. Ogon, mocny u nasady sięga co najmniej stawu skokowego.

Owczarek belgijski jest psem blisko związanym z człowiekiem, bardzo przywiązanym do rodziny i serdecznym. Potrafi być szybki, żywy i bardzo wytrzymały. Wobec dzieci wykazuje naturalny instynkt opiekuńczy. Pies tej rasy będzie doskonałym stróżem i bardzo dobrym, zrównoważonym obrońcą o stabilnej i przewidywalnej psychice. Jest inteligentny i łatwy w szkoleniu. W czasie socjalizacji należy zwracać uwagę aby nie nasilać jego wrodzonej niechęci do obcych.

Umiejętności

Psy te są wykorzystywane jako policyjne i ratownicze – głównie malinis i tervueren. Jako przewodnicy osób niewidomych(tervueren), w służbach celnych (malinois), a także w dyscyplinach sportowych, takich jak aqility, oraz sportach obronnych, mondioringu, ringu francuskim, ringu belgijskim.

Owczarki belgijskie to rasa dość trudna przez swoją silną potrzebę ruchu, dlatego nie jest polecana początkującym hodowcom. Są to psy bystre, inteligentne i bardzo czujne, skore do współpracy. Zaliczane są do psów obronnych.

Potrzebami istotnymi do zrealizowania wobec owczarków belgijskich są:

• – umiejętnie prowadzona socjalizacja ze światem (z ludźmi, w tym z dziećmi, otoczeniem, z innymi zwierzętami);
• – przeprowadzenie odmiennej tresury niż np. dla owczarka niemieckiego, z którym są często mylone. „Belga” nie da się do wykonania danej czynności zmusić przy pomocy tzw. „twardej szkoły”, czyli powtarzaniu komendy i egzekwowaniu jej wykonania – reakcją „Belga” jest najczęściej agresja a czasem apatia. Uczą się za to bardzo szybko (czasem także rzeczy niepożądanych) w trakcie interesującej zabawy prowadzonej przez konsekwentnego i cierpliwego tresera czy właściciela.